Biraz geriye gidicez simdi, taa 2006 yazina, ya da 2007, su anda cok emin olamiyorum. O zamanlar simdiki gibi cok da ozgur degiliz, tatillerimizi hala aileyle yapiyoruz ve nereye gidecegimize onlar karar veriyor. Babam yilin tum yorgunlugunu atabilecegi icin, annem de hem onun gozunun onunde olmayalim hem de guvende olalim diye tatilkoyu istiyorlar. O yaz Side’de yeni bir tatilkoyu acilmis ve Ebru Gundes ile Sibel Can cikiyor. Siz bakmayin annemin o modern goruntusune, maalesef icinde bir yerlerde bir kiro var, arabesk seviyor. OOOO Sibeeeel Can, lale devri cocuklariyiiiiz bizzzzz. Ve evet bizim tum aglamalarimiza, gelmeyiz istemiyoruz diretmelerimize ragmen o tatilkoyune essek gibi gittik biz. Anne sozu cidden dinlemek lazim, hayatimizin hala en guzel tatillerinden biridir : Silence Beach, iyi ki Sibel Can’i cikartmissin…Iyi ki annemin dikkatini cekmissin ve iyi ki Erenle Meltem’in de yolu oraya dusmus…
Eren ve Meltem benden sadece 3 yas buyuk ama iste o 3 yas fark sayesinde onlar kiz kiza tatile gidebiliyorlar. Fakat aileleri de onlara bir sart kosuyor, tatilkoyu. Annemden farkli olarak Silence beach’i secmelerinde Sibel Can faktoru oldugunu sanmiyorum, varsa da soylemediler.
Goksu’yla aileden nefret eden iki ergen gibi surat asip iskelede guneslenirken tanistik Eren ve Meltemle. Sohbet ettik aaaa baya kafa kizlar. O esnada sarisin bir gurbetci cocuk (Serkan) geldi yanimiza, o da dahil oldu sohbete. Sonra Lublanli bir cocuk, ukranyali iki kiz, kizli erkekli rus bir grup derken, hem global hem kalabalik bir grup olduk ciktik. Gunduzleri iskelede, aksamlari discoda (evet otelin discosu) o kadar cok eglendik ki. Bu arada tabii ki annemin israriyla Sibel Can dinlemeye de gittik, ve hic sevmedigimiz Sibel Can’i sanki en buyuk fanlari gibi en onden izledik cunku annem yer kapmaya bizi saatler once yolladi ve biz annemden cidden cok korkuyoruz arkadaslar. Bugun bile bazen hala babam, ben ve Goksu gizli toplantilar yapip “ya 1.50 boyunda bir kadindan bu kadar niye korkuyoruz biz birlik olmaliyiz.” diyoruz , sonra ben annemi goruyorum “4 harfli geliyor” diyorum (adi Hale ama herseye karistigi icin biz ona mudeHALE diyoruz aile icinde.) ve kacisiyoruz.
Neyse ne diyorduk? Bu global grup 4 gun boyunca asiri eglendik, sonra birbirimizin facebooklarini aldik ve herkes kendi hayatina devam etti.
Yillar birbirini kovaladi. Ben Milano’dan dondum, Goksu Moskova’ya tasindi, Serkan hala gurbetci, Meltem evlendi ve Eren dunyanin cesitli yerlerinde yasadi (Londra, Reading, Muscat, Abu dhabi ve bu hikayeden sonra Avustralya). Bir gun Eren’den bir facebook mesaji aldim. Sen baya geziyorsun, ben de is icin Bruksel’e tasindim, gelsene beni ziyarete tarzi bir mesajdi. Ondan once Erenle hic bir yerde ne karsilasmistik ne sohbet etmistik, sosyal medyada bile ilk konusmamiz bu olabilir. Mart 2015’te gelen bu mesaj uzerine ben seneler once sadece 4 gun gordugum birini ziyarete gitmek icin ucak bileti aldim arkadaslar. Hem de Bruksel gidis donus degil, Bruksel gidis, arabayla Brugge ve Amsterdam road trip, Amsterdam donus. Simdi dusununce Eren’in beni cagirmasi da cesaret cunku manyak cikabilirdim, benim gitmem de cesaret o da manyak cikabilirdi. Aslinda simdi dusununce belki de kibarliktan cagirmisti, bilmiyorum o zaman oyle gelmemisti, cok icten cagirdin be beni Eren ve ben bir gece ansiziiiiin BRUKSEL’E GELDIM.
Ucaktan indim ve Eren’i aradim. Havaalaninda beni o karsilicakti. Ve Bingo! Eren telefona cevap vermiyor, caliyor caliyor acan yok, 5 defa falan aradim bekledim.En sonunda dedim ki, eveeet Gozdecigim, hayatinin trollemesiyle karsi karsiyasin, ya tanimadigin kizin cagirmasiyla bilet aldin salaksin hakettin, neyse artik buraya kadar geldin. Bu gece kendine bir otel bulup yarin Amsterdam’a gecersin, bu da bir macera bu da bir tecrube derken sonunda Eren beni aradi. Meger bastan beri havaalanindaymis ancak asiri rahatsizlandigi icin aldigi agri kesicilerin de etkisiyle arabada uyuyakalmis. Kiyamam surati bembeyazdi. Ama yine de o kadar guzel karsiladi ki. Hatta o aksam Bruksel’deki arkadaslarini evine cagirmis bana hos geldin partisi icin, o parti de gercekten oldu, sadece Eren yatak odasinda hasta bir bicimde yatarken ben onun arkadaslariyla sohbet ettim. Burdan Zafer ve Tugce’ye yine tesekkur ederim cok tatliydiniz. Herkes evlerine dagildiktan sonra, dedim ben su koltukta kivriliyim ama once bir yastik ve yorgan buliyim. Sessizce Eren’in odasina girdim, amacim yastik ve yorgan bulmak, o esnada Eren uyandi, ve biz sabah 6’ya kadar o kadar yil hayatimizda neler oldu birbirimize anlatip kahkahalarla gulduk.
Ertesi sabah erkenden uyandik. Canim Eren’im bize bir suru yolluk yiyecek almis ve Bruksel - Brugge, Brugge - Amsterdam yollari boyunca bir saniye bile susmadik. O haftasonu hic susmadik ve o gunden beri Eren benim herseyimi anlattigim, en cok guvendigim, en cok sevdigim ve en cok eglendigim dostlarimin basinda gelir.
Iyi ki beni cagirmissin, iyi ki bir cilginlik yapip gelmisim ve iyi ki hayatimdasin.
