Yemin ederim bu yaziyi yazma sebebim dolarin 5 tl'ye euronunsa neredeyse 6tl'ye ulasmasi degil, denk geldi diyelim.
Marmara adasi, benim dogdugumdan beri her yaz geldigim, dunya uzerinde en cok sevdigim kara parcasi. Daha kucukken okullarin kapanmasiyla gelir, eylul ayinda okullar acilana kadar kalirdik. Buyuduk, ergen olduk, biraz simariklik yapip arkadaslarimizla tatile gitmeye basladik, sonra daha da buyuduk, akillandik, cocuklugumuza duydugumuz ozlemle elimizden geldigi kadar cok buraya kacmaya calissak da bu sefer de is hayati yuzunden eskisi kadar cok gelemedik. Bizdeki yeri bambaska olan bu adayi, hazir euro ucmusken sizlerle de paylasmak istedim, malumunuz bu yaz Turkiye'yi gezicekmisiz gibi duruyor.
Oncelikle Turkiye'de bircok tatil secenegi varken neden Marmara adasina gelmelisinizden bahdeselim. Eger eglence ariyorsaniz, cok yanlis yerdesiniz, luks beach clublar seviyorsaniz alakasi yok, bolca genc olsun sabah aksam hareketli olsun diyorsaniz kesinlikle burasi size gore degil. E peki ne var orda derseniz, deniz & doga & huzur. Sadece bu kadar. Zaten o yuzden bu adanin turisti cok az.
Adaya Istanbul'dan iki sekilde ulasabilirsiniz. Ilki Tekirdag uzerinden arabali vapurla, ikincisi ise Ido denizotobusleriyle.Yenikapi ve Bostanci kalkisli bu yolculukla 2.5 saat sonra ilk durak Marmara, ikinci durak Avsa adasi. O denizotobusunden Marmara adasina inen insan sayisi bir elin 5 parmagini gecmez, onlarin bir kismi da Avsa'ya gidene kadar bir sigara molasi vermek icin inerler. Bense o az kisiden biri olmaktan her zaman gurur duyarim, cunku insanlarin ust uste yattigi plajlar, tiklim tikis restaurantlar ve kalitesiz olduguna emin oldugum barlar bana gore degil. Hala 1980lerde kalmis havasiyla bu ada bir turlu gelisemedi. Bencillik yapmak istemiyorum ama ben gelismesini de istemiyorum, kucucuk bir merkezi var, orda yan yana cay bahceleri dizilidir. Benim favorim Altin Cocuk, neden orayi sectim bilmiyorum, belki kucukken hep oranin onunde oynadigimiz icindir, belki de siz siparis verdikten sonra icerdeki cayhaneye " ada bir, cay iki" diye bagiran Recep abi'nin sesidir. Her denizotobusunden indikten sonra ilk is Altin Cocuk'a gider bir ada cayi siparis ederim. Gecen sene 50 kurustu, her para cikartigimda "Vermesen de olur." derler , belki de bu samimiyeti cok seviyorum.
Bizim ev, adanin "Aba Koyu"nda kaliyor. Yuruyerek gitmesi 10 dakika suruyor. Cayimi ictikten sonra su anda ikisi de rahmetli olan ikiz kardeslerden hangisinin dondurmacisindan dondurma alsam bu sefer diye dusunurdum hep, gecen sene biri, bu sene de digeri vefaat etti, cocuklugum gitmis gibi hissettim... Adanin dondurmalari muhtesemdir, yiye yiye evin yolunu tutarim. Siz de ya Tadim ya Ucler dondurmadan dondurma yemeden donmeyin.
Dedemle anneannem nisan basinda giderler adaya ekim ayina kadar kalirlar. En buyuk eglenceleri bahceye birseyler ekmek ve bizim gelisimizi beklemek. Zaten denizotobusunun yanastigini gorunce baslarlar beni beklemeye.
Aba Koy'u adanin en hareketli koyu sayilabilir. Birkac beach club, birkac da kucuk pansiyon. Bizim ev koyun tam basinda oldugu icin kalabalikla hic alakamiz yok, yine de buranin en kalabalik yeri bile Turkiye'nin en sakin yeri sayilir. Bundan 3 sene once bir temmuz ayinda arkadaslarimiz geldi, sahilde once ates yaktik, sonra sucuk ekmek yaptik, inanir misiniz tek bir insan gecmedi onumuzden.
Yalan soyleyemicem gercekten cok sansliyim, cunku artik Turkiye'nin herhangi bir yerinde tam onunde deniz, arkasinda da daglar olan bir yerde bahceli ev bulmak gercekten imkansiza yakin. 30 sene once burayi bulan dedemi ellerinden operim. Bahcemizde toplam 3 ev var, diger 2 evde dedemin 2 kardesi ve onlarin aileleri var. Onlarin cocuklari, esleri, torunlari derken tum bahce fullenince 30un uzerinde oluyoruz, o yuzden Marmara Adasi'nda bizim bunalmamiz soz konusu degil. Surekli bir mangal hali, surekli bir cay&kahve sefalari, su sporlari, balikcilik ya da guneslenirken yapilan sohbetler derken bizde aktivite bol. Aba Koyu'ndaki tum pansiyonlar da bizim ev gibi tam denizin onunde. Ada icin biraz pahali bir opsiyon olsa da benim favorim Yelkovan, digerleri Boncuk ve Aba Motel.
Sabahleyin soyle bir manzaraya uyanip da tam denizin onunde kahvalti etmek gibisi var mi?
Kahvalti sonrasi, daha kimse plaja akin etmeden kahvemi alip kisa bir yurus yapar sahilde biraz otururum.
Sonrasi biraz evde tembellik, terasta, kitap & kahve & muzik esliginde guneslenme.
Sonra hedef Aba Koyu'ndan sonra en cok sevdigim koy olan Manastir. Manastir koyuna gitmeden once gectiginiz iki koydan biri Kole Plajidir. Merkeze en yakin olan bu plajda kalabileceginiz Mola Otel var, geceleri otelin yakinindaki Mola Bar genclerin en ugrak yeri.
Ikinci koysa, Mestena. Ben cok severim bu sakin plaji. Icinde herhangi bir isletme olmayan, birkac tatli ev olan bu bakir plajda kafanizi dinleyebilirsiniz.
Manastir da tam Mestena gibi kucuk bir koy, birkac ev ve sahilde birkac isletme var. Denizi nedendir bilmem hep daha sicak gelir bana, kumu da daha bir guzel sanki. Manastir'da en cok sevdigim sey once denize atlayip sonra da meshur mantisindan yemek. Sahilde mantinizi yemeden donmeyin sakin.
Adanin diger yerlesim yerleri, Cinarli, Gundogdu, Topagac, Asmali, Saraylar. Cinarli da bizim merkezden sonra en turistik yer, ama siz turistik dedigime aldanip yine de cok bir kalabalik beklemeyin.
Tum gun ya terasta yan gelip yattiktan ya da motorla birkac koy gezdikten sonra Aba'ya doner sahilde denizyildizi toplarim, sonra da ustune mis gibi bir Turk kahvesi esliginde gun batimini izlerim.
Aksam gunes batmadan yapmayi en sevdigim sey Aba'dan cikip merkeze, ordan da dag yolundan Mestena'ya kadar yuruyus yapmak.
Merkezi cok tatli adanin, eski evler, arnavut kaldirimlari, cay bahceleri, firinlari, oltacilari...
Dag yoluna cikinca manzara bir baska olur. Bir yaninizda deniz, digerinde dag, sessizlik, huzur...
Yuruyusten sonra kurt gibi acikmis olurum, dooogru Birol'a. Burasi adanin en sevdigim restauranti. Kucuk limanin yanindaki masalardan birine kurulur, midye dolma ve midye tava ziyafeti ceker, bir yandan da etrafimda toplanan yaklasik 10 arsiz kediyi beslerim.
Tam karisindaki Ihtiyar Balikci da yemek yemek icin guzel bir opsiyon, aklinizda bulunsun.
Turk kahvemi de ictikten sonra benim icin gece biter ama devam etmek isterseniz yapabilecekleriniz, cay bahcelerinden birine oturup gelen geceni izlemek, o esnada ada cayi icip okey veya tavla oynamak, midenizde hala bosluk varsa gece yarisi taze taze firindan cikan pogacalardan yemek veya baya baya bosluk varsa o esnada hazirlanmis sicacik kunefeden yemek olabilir.
Cumartesi geceleri adanin disco(!)'sunun en dolu oldugu gecedir. Ismini adanin rumca olan orjinal adindan alan Disco Prokonnisos'a bence gitmeseniz de olur ama illa gidicem derseniz dans ederek degil ama etrafi izleyerek cok egleneceginiz garanti.
Sirasi gelmisken biraz ada halkindan da bahsedelim. Cocukken arkadaslik kurmak dunyanin en kolay seyiydi. Annelerimiz cay bahcesinde otururken, bizler o esnada tanisip aninda oyun oynamaya baslardik. Ergenlik donemi adada biraz zor gecti. Nedense Istanbullu olmamiz buyudukce sorun olmaya basladi ve o donem cok nedensiz dayaklar, tehditler ve kavgalarla gecti:) Ada’nın merkezinden evimize gitmek için bisikletle dağ yolundan kimseye gözükmeden gitmeye calisirdik, 🤓havaların ısınmasıyla nisan ayından itibaren “3 ay kaldı” “2 ay kaldı” “1 ay kaldı” geri sayımlı tehdit mesajları gelmeye baslardi. (Gelince dövcekler ya ne tatlılar baştan uyarıyorlar yirim.) Bu arada sebep sadece İstanbullu olmamız,inanın yanı kendi halinde takılan zararsız çocuklardık biz. Neyse şimdi geldiğimde karşılaşıyoruz adalı yaşıtlarımızla, şöyle hafif bi baş selamı, onlar biraz erken çoluğa çocuğa karıştı ya da ben geç kaldım bilemem ama hafif bi çöktüler biraz amca teyze havasına girdiler EEEE ALMICAKSIN MAZLUMUN AHINI (mazlum ben)🤓 Neyse bizim gencligimizde Istanbullular pek sevilmezdi, oysa dogdumuzdan beri gelirdik buraya her yil 3 ay kalirdik, yani onlara yabanci da degildik, ailelerimiz tanisirdi ama... Simdi bilmiyorum yeni nesil bu konuda nasil, umarim duzelmislerdir, cunku eskisinden bile az turist gelir oldu adaya. Bizden yasca buyuk adalilarsa muazzam davranirladi bize, hala daha oyle. Ama her kucuk yerin oldugu gibi buranin da dedikodusu coktur, aman diyim.
Baska neler yapabiliriz derseniz, cay bahcelerinin karsisindan cigborek alip, cay bahcesinde de bol kopuklu bir ayranla kahvalti yapabilirsiniz. Yine tam ordaki kucuk kictan motorlu teknelerle anlasip adayi dolasabilirsiniz, geceleri sahilde kimse rahatsiz etmeden oturup Istanbul'da goremeyeceginiz kadar cok olan yildizlari izleyebilirsiniz, bol bol yuruyus yapip sessizligi dinleyebilirsiniz, sessizlik ya da sadece denizin sesi, ya da ruzgarda hisirdayan agaclarin sesi, ya da agustos boceklerinin sesi, bunlar bizler gibi buyuk sehirlerde yasayan insanlar icin buyuk luks.
Marmara adasi, bir cuma aksami isten cikip gideceginiz, pazar gunu dinlenmis bir sekilde sehre doneceginiz, luksten uzak, dogaya yakin harika bir kacamak yeri. Hazir euro-dolar almis basini giderken degerlendirin derim. Ve eger abaya yolunuz duserse bir bakin bakalim ben orda miyim, belki bizim bahcede bir cay iceriz:)
