2016 ekim ayı için Sema'nın Nice bileti vardı. Uygun bulmuş, çat diye almış, en sevdiğim hareketler:) Gelir misin, gelmezsen yalnız gidicem dedi gönlüm el vermedi:) Şaka bir yana Cote d'azur zaten çok sevdiğim bir rota, seneler önce taa üniversitedeyken annemle gezmiştik. Ekim ayı olması sebebiyle fiyatlar o kadar uygundu ki, airbnb üzerinden kendine özel 2 plajı ve havuzu olan muhteşem bir evi çok uygun bir fiyata tuttuk.
Havalanından gelişimizi anlatıyım ama önce, çünkü sonrasını anlamanız için önemli. Uçaktan indik doğruca araba kiralamaya gittik. Ben her zaman sigorta yaptırırım, ama Fransa'da yaptırdığınız genel sigorta baya birşeyi kapsamıyor. Arabayı alacağımız çocuğun boynunda bir kolye, kolyenin ucunda da bir daire var. Dedi ki sigortanızı daha kapsamlı yapmazsanız, şu daireyi geçen her yeni çiziğe bilmem kaç yüz euro ödüceksiniz, geçen bir kadın tam arabayı teslim ederken çarptı, 700 euro ödedi, diye diye bizi korkuttu, biz de ona küfür ede ede o sigortayı genişlettik. Sonra airbnb evimizi teslim almak için yola çıktık. Evimiz tam Nice ile Cannes arasında bir yerde, ona doğru giderken yol üzerinde tatlı bir market bulduk. Bütün nar gibi kızarmış tavuk, baget ekmek, brie peyniri, şampanya aldık evimize geldik. Çok tatlı bir terası var evin, salıncak, yayılmalık koltuk, deniz manzarası, havuz manzarası, cennet cennet. Dedik akşama kadar burdan çıkmayalım keyfini çıkartalım. O kızarmış tavuğa nasıl saldırdık, nasıl lezzetliydi, brie peynirini dilimlediğimiz baget ekmeklere sürüp bir de fırına attık, bakın hala tadı damağımda.
Bu muhteşem yemek ziyafetinden sonra, benim İstanbul'dan üşenmeden taşıdığım tüm oyuncakları çıkarttık. Şişme ejderha, dondurma, karpuz. Hepsini üşenmeden (hafif küfür edildi) şişirip evimizin havuzuna attık. 3 yaşında çocuk gibi eğlendim yemin ederim.
Bu arada havuz buz gibiydik yüzemedik, ama denize atladım. Gerçi o da çılgın soğuktu.
Akşam olunca giyindik, süslendik, arabamıza atladık ve ver elini Cannes. Küçük bir şehir turu attıktan sonra yemeğimizi Coquillages Astoux & Brun'da yedik. Baya başarılıydı. Midyeye, deniz mahsülüne doyduk.
Ertesi sabah evimizden bir güneşin doğuşu manzarası izledik, böyle bir güzellik olamaz.
Ben daha önceden Nice, MonteCarlo ve Cannes'ı gezdiğim için yeni rotalar da eklemek istemiştim. Bu yüzden ilk hedefimiz Saint Paul de Vence oldu. Gördüğüm en tatlı kasabalardan biri. Cote d'azur rotanıza kesinlikle ekleyin.
Kasabanın altını üstüne getirdikten sonra tatlı bir yerde birşeyler içip Nice'e doğru yola çıktık.
Nice'te ilk durağımız La Pizza Cresci. Lezzetli mi değil mi ben söylemiyim, fotoğraftaki yüz ifadem anlatsın.
Sonra biraz meydanı gezdik, ayakkabı alışverişi yaptık. Hatta Sema kendisine inanılmaz güzel bir ayakkabı alıp hemen giydi. Yeni ayakkabılarıyla mutlu mutlu karşıdan karşıya geçerken bir anda tramvay raylarına takıldı ve gerçekten çok kötü bir şekilde yere kapaklandı. Tam o sırada tramvay da geliyordu, ben nasıl karşıya geçtik bir yere oturduk hatırlamıyorum. Dizinden ciddi şekilde kan akıyordu. Sema hayatınızda göreceğiniz en hiçbir şeyi takmayan, herseye gülüp geçen, hiçbir şeyi büyütmeyen, sorunsuz bir kadındır, ben o kadının ciddi ciddi acıdan ağladığını, yüzünün bembeyaz kesildiğini, hatta nerdeyse bayılacak gibi olduğunu gördüm ya, ne kadar kötü bir düşüş olduğunu ordan anlayın. Yalnız güney fransalılar ne tatlı insanlarmış, o kadar çok yardıma gelen, su getiren oldu ki. Dediğim gibi Sema sorunsuz bir insandır, hafif kendine gelir gibi olunca gülmekten yerlere yattı düşüşüne. Kimin nazarı değdiyse Allah'a havale edip topallaya topallaya arabamızı bıraktığımız otoparka döndük:) Eşyaları bagaja attık, Sema arka koltuğa yattı, arabayı çalıştırdık ve tam yola çıkarken taaaaağğğk diye bir ses. Biz o telaşla bagajı kapatmayı unutmuşuz ve otoparkın lambasına çarpmışız! Lamba kırık, hemen arabaya atlayıp kaçtık ama bizim bagajda kocaman bir ezik. Dostlarım o araba kiralamacı çocuğun gözü ben size diyim, sürekli kaza bela dedi resmen çağırdı. Neyse olan oldu dedik kendimizi üzmedik, yine evimize dönerken yol üzerinden baget & brie & kızarmış tavuk üçlüsünü alıp balkonumuzda keyifle yiyip 2. gecemizi de sonlandırdık.
Ertesi sabah iki aşırı zengin rotamız ve cebimizde az paramız vardı:)
İlk durak St Tropez oldu. Buraya benim de ilk gelişimdi. Bizim şansımıza o gün Porshe geçişi vardı, fakirliğimizi iyice gözümüze gözümüze soktular iyi mi?
Tatlı bir yerde yemek yedik sonra ver elini Monte Carlo.
Artık burda fakirliğimiz tamamen yüzümüze vuruluyordu. Cafe De Paris'e gittik, fiyatlar öyle uçmuş ki Sema'yla nerdeyse americanoyu bile ortaklaşa içicektik.
Sonra dedik ki buraya kadar gelmişken o casinoya gidilmeden olur mu? O L M A Z.
Casino'ya girdik, 10 euroluk fiş aldık :) Önce bir makinanın başına oturduk, başladık poker diye oynamaya, yaklaşık bir 10 dakika sonra oynadığımızın poker değil Black Jack olduğunu fark ettik. Olsun fark edemeye de bilirdik. Az kalan fişimizle dizaynını beğendiğimiz bir oyunun başına oturduk, hiç birşey anlamadan kolu çevirdik ve kazandık!!!! Böyle aşırı heyecanlandığıma bakmayın, kazandık dediğim 15 euro falan. O sevinçle dedik hadi bunu oynayalım. Oyuna dair bugun bile hiçbir şey bilmiyorum. Tek bildiğim joker gelirse kazanıyorsun. Orda millet kocaman kocaman paralara neler oynuyor sessiz sakin, biz o joker geldikçe nasıl sevinç çığlıkları, kazandığımız şeyi de görseniz, cent kazanıyoruz cent, ama nasıl mutluyuz, dedik hadi bir de aperol alalım nasıl keyifliyiz, bu arada tek aperol 2 pipet, yanlış anlaşılmasın. Biraz pipetimizden hüppp, sonra kolu çevir, heyecanla bekle, joker gelirse çığlık. Uzunca bir süre böyle anlamadan çok eğlendik. Sonra paranın tamamını kaybedince çıktık.
Bu Cote D'azur'daki son gecemizdi. Evimize döndük, balkonumuzdan deniz, sessizliği izledik, ertesi sabah evlerimize fakir, topal ama gururlu geri döndük. (Birkaç bagetle döndük çünkü orda yaptığımız tereyağlı & peynirli fırına atılan bagetin tadı hala damağımızdaydı.)
