Çok ama çok özledim.
Skyscannera bakıp ucuz uçak bileti bulunca, o ülkenin covid şartlarına, geri dönüşte benim ülkemin şartlarına bakmadan dilediğimce bilet alabilmeyi,
Ailemin benim yanıma gelebilmek için bin bir şartı yerine getirmek yerine karar verdikleri anda gelebilmelerini,
Benim hiç 14 günlük geri dönüş karantinasını dert etmeden cumadan pazara bile olsa onları ziyaret edebilme lüksümü,
Acaba mahallemden çok mu uzaklaştım, polis durdurup ceza yazar mı diye korkmadan günde 20 km yürüdüğüm günleri,
Sevdiğim insanlara, yanlış bir şey yapıyormuş hissine kapılmadan rahatça sarılabilmeyi,
Anneanne ve dedemi görmek için kendimi karantinaya almam gerekmediği günleri,
Dışarda bir kahve içebilmeyi,
Milano'nun meşhur açık büfe aperativo gecelerini,
Bir mekana gidip dilediğimce dans edebilmeyi,
Mekan çıkışı arkadaşlarla hafif çakırkeyifken yenilen hamburger keyfini,
Eve temizliğe gelen ablayı,
Evi süpürmek yerine dışarı çıkmak için hazırlanarak geçirdiğim cumartesi günlerini,
Arkadaşlarımı zoom aramalarında değil masanın diğer ucunda gördüğüm zamanları,
Aylar önce biletini alıp heyecanla zamanının gelmesini beklediğim konser ve festivalleri,
Online değil de bir mağazaya gidip yapılan alışverişleri, hatta kız arkadaşla çıkılan, yan yana kabinlerde denenen kıyafetlerin birbirine gösterildiği terapi günlerini,
Hapşırınca vebalı görmüş gibi bakılan değil de çok yaşa denilen zamanları,
Rahat rahat öksürebilmeyi,
Öksüren insanlara kötü kötü bakmamayı,
Metroyu ve tramvayı gönül rahatlığıyla kullanabilmeyi,
Açık havada doya doya nefes alabilmeyi,
Canımı yakan topuklu ayakkabılarımı giyip dışarı çıkmayı,
Makyaj yapmayı,
Yepyeni mekanlar denemeyi,
Spor salonuna gidip 20 kişilik derslerde kendimi parçalamayı,
Bir kurs seçip, kaydolmayı ve orda yepyeni insanlarla tanışmayı,
Polisin gelip burda oturamazsınız demediği, yeşilliklerde yayıla yayıla yaptığım piknikleri,
Pazar akşamları, daha fragmanlarda bitirdiğim mısırımı alıp sinemaya gitmeyi,
Pasaportuma yeni damgalar eklemeyi,
Üç günlük seyahate bir haftalık eşya götürmeyi,
Kendime seyahatlerimden gönderdiğim kartpostalları posta kutumda görmeyi,
Hediyelik eşyacıları gezmeyi,
Başka bir ülkede yaşayan bir arkadaşla, ikimizin de hiç gitmediği bir şehirde buluşmayı,
Bu maske bu kıyafete oldu mu şimdi diye düşünmemeyi,
Her hafta covid testi olup, sonucunu beklememeyi,
Pozitif kelimesinin gerçekten güzel bir anlamı olduğu günleri,
Plan yapabilmeyi ve o planların iptal olmadan gerçekleşmesini,
Bloguma covid harici yazı yazabilmeyi,
Çok ama çok özledim.
