Yine yeniden merhaba!
Keşke karşınızda seyahatle ya da yeni bir deneyimle ilgili bir yazıyla olsaydım ama bugünkü konumuz: Mobbing
Neden bu konuya değindiğime geçmeden önce, mobbing nedir ona bakalım:
“Mobbing” terimi, bir kişiyi taciz etmek, sindirmek, kabadayılık yapmak ya da rahatsız etmek için işbirliği yapan bir grup kişiyi ifade eder. Bir işyerinde, bir grup çalışan, belirli bir çalışana yönelik düşmanca davranışlarda bulunduğunda ve bu çalışanın kendini güvende hissetmesini ve görevlerini yerine getirmesini zorlaştığında mobbing meydana gelir.
Mobbing ile uğraşan bireyler meslektaşları, üstleri veya astları olabilir. Bu davranış açık ve doğrudan, gizli ya da dolaylı olabilir.
Bazı mobbing örnekleri:
– Belirli bir çalışan hakkında bir söylenti yaymak – İşçinin ofiste tecrit edilmesi – Çalışanın görevlerini yerine getirmesini zorlaştırmak – Çalışanın işten ayrılmasını sağlamaya çalışmak – Konuşurken sözünün kesilmesi – Küskünlükler – Yok sayılma – Lakap takma – Görmezden gelinme – Yapılan işin sabote edilmesi – Sürekli suçlanma ve eleştirilme – Uygunsuz şakalar yapılması – Statünün süçümsenmesi – Cinsel tacize maruz bırakılması – Sözlü ya da yazılı tehdit – Kaba ve kötü sözlerle rencide edilme – Motivasyonun kırılmaya çalışılması – İş performansının dışında işler verilmesi – Alışılmış iş düzenini bozularak farklı işlere yönlendirilmesi
(Tanım ve örnekler internetten alıntıdır.)
Yukarıdaki listeden, 13 maddeye maruz kaldığım için, bugünümüzün konusu mobbing. 2011 senesinden beri çalışma hayatının içindeyim, ancak bu kavramla daha çok yeni tanıştım. Açıkçası tek tek detaya girmek istemiyorum, belki bir gün şu sıra yaşadıklarımı detaylı bir şekide bir blog yazısında anlatabilirim ama o gün bugün değil. Öncelikle yaşadıklarımı sindirmek, neler yapacağıma karar vermek istiyorum. Ancak herkesin içini rahatlatmak adına yaşadığım mobbingin cinsel veya fiziksel olmadığını belirtmek isterim. Benim maruz kaldıklarım arasında görevlerimi yerine getirmeyi zorlaştırma, işten ayrılmamı sağlamaya çalışma, sözlü ve yazılı tehdit gibi daha çok beni psikolojik olarak yıpratan şeyler var.
Peki bu neden benim başıma geldi ve geliyor? Anacım herkes beni kıskanıyor moduna girmek istemem ama işimi iyi yapıyorum, özenliyim ve evet başarılıyım. Sanırım bu, bir kişinin beni rakip olarak görmesine yol açtı. Oysa ki, benim onun konumunda hiç de gözüm yok. Hayatım boyunca hırsları olan, gözü yükseklerde biri olmadım. Yani tabii ki hırslarım var ama bu kariyer odaklı bir hırs değil. Hayata, mutluluğa, güzel yaşamaya dair hırslarım var. İş, hiç bir zaman birinci sırada olmadı, karakter olarak da sadece iş odaklı bir insan olmam imkansız. Ancak bir şekilde rakip olarak görülmeyi başardım ve kabus tam bundan sonra başladı. Tehditler, iş arkadaşlarımı bana karşı kışkırtma, toplantılar esnasında üstü kapalı gibi gözüken ama herkesin anlayacağı laf sokmalar, zoom toplantılarında sanki teknik bir arıza varmış gibi yapıp sadece beni almama, işimi sağlıklı yapmama yarayacak bilgileri benden saklama, benim görevlerimi başkalarına yaptırmaya çalışma gibi...
Tüm bunlar bende inanılmaz bir stres, kaygı ve anksiyeteye yol açtı. Telefonuma gelen her mesajda kalp çarpıntısı yaşamaya başladım, sanki herkes bana karşı iş birliği yapıyormuş gibi, atılan her mailde bir art niyet arama, işlere konsantre olamama başladı. Baktığım her şeyde komplo teorisi görüyorum artık, kendimi korumaya çalışırken ruh sağlığımı kaybediyorum. Komplo teorisini göremediğimde 'acaba asıl amaç ne?' derken paranoyadan paranoyaya koşuyorum. Uzaylılar beni takip ediyor, FBI peşimde diyen şizofrenleri çok iyi anlıyorum artık. Bu kişinin daha önce başkalarına da mobbing yaptığını gözlerimle görmüştüm ancak ucu sana dokunmayınca, bunun nasıl bir zorbalık olduğunu anlayamıyorsun.
İlk başladığı zaman dondum kaldım, hem bunları beklemiyordum, hem de karşımdaki kişinin gücünden değil ama iftira atabilme, kötülük yapabilme kapasitesinden çok korkmuştum. Bir insan hem çok kötüyse, hem de kaybedecek bir şeyi kalmamışsa, o insanın yapabileceklerinden korkarım ben. Gerçekten de son kozlarını oynuyordu, sanırım bu yüzden panikledi ve mesajla tehdit ederek, yaptığı mobbingi kanıtlayan kozları elime verdi. Bugün, iyi ki bunu yapmış diyorum yoksa insanlara anlattığımda gösterecek hiç bir şeyim olmazdı. Gerekli mercileri bilgilendirdim, olayın gidişatına bakıyorum. İşime normal bir şekilde devam etmeye çalışıyorum. Kendime devamlı nasıl bir kadın olduğumu hatırlatarak bu korkuyu üzerimden atmayı deniyorum. Kendimi daha güçlü, daha cesur bilirdim, biraz hayal kırıklığına uğradım, benim böyle zorbalıklara pabuç bırakmamam, hadlerini bildirmem lazımdı. Yaşadığım şoku atlatıp, gücümü toplayıp yanlış kişiyle uğraştıklarını göstermem lazım. Kafamda belli bir süre belirledim, bu sürede herkes hakettiğini bulursa ne ala, yoksa hiç bir iş, ne kadar çok seversem seveyim, benim huzurumdan, mutluluğumdan ve psikolojimden daha önemli değil.
Daha önce veya şu anda mobbinge maruz kalmış, bununla mücadele etmiş olanlarınız varsa yazın bana dertleşelim. Gelişmeleri sizlerle paylaşıcam. Umarım kazanan ben olurum. Umarım bir karma vardır ve bunu bana yapan kişi hak ettiğini bulur ve ben de görürüm.
Commentaires